PHP 2014-Verhalen Die Mij Kietelden – 3/5

Dutch only.


deel 1  |  deel 2  |  deel 3  |  deel 4  |  deel 5

Okee, Regenval van Dorian Schaap was geen absolute topper. Zelfs ik gaf er in mijn enthousiasme “maar” 84 van de 100 punten voor, en ik was de uitschieter naar boven. Toch verdient dit verhaal een moment in het voetlicht. Want wat Schaap in dit verhaal wél bereikt, is sfeer.

Tonnen sfeer.

Regenval is doordesemd van een sinistere, sluipende melancholie, en dat dankt het verhaal aan meer dan alleen de regen die er inderdaad doorlopend in valt. Met opmerkelijk weinig middelen plaatst Schaap ons in een kille, brokkelende stad, deprimerend en uitzichtloos, een beetje zoals Marc Didden en Raymond van het Groenewoud het Brussel van 1983 in schaduwen hullen in Brussels by night. (Misschien is dat ook wel waarom ik er tijdens het lezen van overtuigd was dat Regenval in een Belgische stad speelt.)

Daarmee is Regenval wat mij betreft op het gebied van sfeer een prachtig voorbeeld van Show, Don’t Tell. Want Schaap vertelt ons nergens hoe deprimerend de stad is. De schrijver laat ons meeliften in het hoofd van de hoofdpersoon, en diens emoties en observaties geven ons de sfeer mee.

Sowieso wordt er in dit verhaal uiterst weinig expliciet gemaakt en juist veel geïmpliceerd; in de loop van het verhaal wordt zonneklaar dat de hoofdpersoon sinistere plannen heeft, maar het is nauwelijks aan te wijzen hoe je dat als lezer weet. En ook die indirecte verteltrant draagt weer bij aan de onheilspellende sfeer van het verhaal.

Dat het daarbij een tikje clichématig in elkaar steekt, kost dan weliswaar die laatste 16 punten die Regenval van de toppositie afhouden; de sfeer—en de show-don’t-tell—tellen wel op tot een Ruim Voldoende rapportcijfer…


deel 1  |  deel 2  |  deel 3  |  deel 4  |  deel 5

Dit is deel 3 van een vijfdelige reeks over verhalen uit de Paul Harland Prijs 2014 die mij als jurylid in het bijzonder hebben getroffen, in willekeurige volgorde. Alles wat ze gemeen hebben is dat ze in de finale zaten (en dus door de jury zijn beoordeeld), en dat ik ze leuk vond.

Deze reeks vertegenwoordigt uitsluitend mijn persoonlijke smaak en mening. Ik sta volledig achter de uiteindelijke rangorde en de selectie van winnaars zoals de jury deze gezamenlijk heeft vastgesteld.