[ Read this in English ]

“Eigenlijk heb ik mijzelf altijd als paard beschouwd.”

Het zou fors overdreven zijn om Barno een mechanisch paard te noemen. Automaten zijn in vele opzichten opzienbarend, maar geen van die manieren betreft schoonheid of elegantie. Een mechanische ezel komt er dichterbij: een ezel geconstrueerd uit gehard staal, katrollen, leren riempjes en draden. In het geval van Barno had de Animator de moeite genomen om een mond te ontwerpen, met een overtuigend gebit van roestig ijzeren tanden. Deze aandacht voor detail contrasteerde vreemd met de vrijwel volkomen afwezigheid van bedekking voor het lijf; het was bijna alsof er een metalen ezelskelet, met incomplete musculatuur, maar een volledig hoofd, zich aan de toeschouwer presenteerde.

Biografie

Barno is ontworpen en geconstrueerd door de beroemde Animator Petar tijdens het schrikbewind van de duistere magus Nico de Oogster, en kort na zijn voltooiing vrijgelaten om een Zelfstandige te worden. Na een kleine rol in de uiteindelijke nederlaag van Nico, werd Barno een vaste metgezel van de eerste Koning van het Soevereine Koninkrijk Daylia.

Bron: Een korte geschiedenis van Daylia door Tomaz Hargoz

Hoe Het Echt Zit…

In werkelijkheid is Barno de Automaat de magisch-mechanische rechterhand van hoofdpersoon Marcus in Conversation with a Mechanical Horse. Omdat de verkoop en publicatie van Conversation zo’n enorme impact had op mijn schrijven en op mijzelf als auteur, heb ik mijn website naar Barno vernoemd .

Portret van Barno door Matt Taggart (detail van de illustratie bij Conversation with a Mechanical Horse in Writers of the Future, Vol.XX)