Go To...

Mashup

[ Lees dit in het Engels ]

Mashup - Linkkort SF-verhaal

Davids dag begint zo goed. Zijn beste vriend Onno, met al diens paranoïde verhalen over de kapitalistische samenzwering, heeft ongelijk gekregen: Davids nieuwe gadget, de vierde generatie Orakl Ambient Web-smartphone, is alles wat hij ervan heeft verwacht, en meer. En in de winkel waar hij het toestel heeft gehaald, heeft hij ook nog eens een meisje ontmoet dat hem op de best mogelijke manier van zijn stuk brengt.
Maar dan ontdekt hij de kennelijke kniebuiging die Orakl voor de commercie heeft gedaan. En terwijl hij in woedende verontwaardiging naar Orakl trekt om verhaal te halen, hoort hij van Onno dat diens zusje wordt vermist. Davids consumentenkruistocht verandert in een expeditie naar de duisterste hoeken van Amsterdam, waar niets blijkt te zijn wat het lijkt… 

Publicatiehistorie

Mashup is de Nederlandse vertaling van Mashup.

Verkrijgbaarheid

Mashup

 

“Ex… cuse me?”

David whirled towards the female voice. The girl brandished her Gen4 as if fending off an impending attack. She gave him a hesitant smile.

First he was struck by her eyes, the reddish brown of pine bark, and sparkling with life and intelligence even in their current startled mode. Then he took in her hair, windblown and strawberry. His belly lurched with the sudden realization that she was, in fact, absolutely stunning to his eyes. A second later he also realized that his frustration had almost evaporated, giving ground to a giddy feeling he remembered last feeling in his senior year.

He gave her a quick smile that felt all too goofy on his face.

“Can I help you?” he said, and mentally slapped his forehead. Lame!

Still hesitant, she answered:

“I was wondering… I couldn’t help overhearing…” And then, all in a rush, “If you’re going to Orakl, I’d like to come with.”

He blinked, not just at a loss for words, but apparently without language at all. Kicking himself in the ankle, he got his tongue back into gear, but when he opened his mouth he wasn’t sure what would come out.

“Yeah. Er, sure. Why not?” And, after some thought, “How come?”

She brandished her Gen4 again. She was still holding his eyes with hers, and it felt like they were in a bubble together, that not so much excluded as was created by the noises and scurrying around them.

×
Mashup

 

“Eh… Pardon?”

David draaide fel in de richting van de vrouwenstem. Het meisje hield haar Gen4 omhoog alsof ze een aanval afweerde. Ze gaf hem een aarzelende glimlach. Eerst werd hij getroffen door haar ogen, het roodbruin van dennebast, en zelfs nu ze geschokken opengesperd waren nog sprankelend van leven en intelligentie. Toen zag hij haar haar, verwaaid en roodblond. Zijn maag trok samen toen hij zich realiseerde dat ze feitelijk bloedmooi was in zijn ogen. Een seconde later realiseerde hij zich bovendien dat zijn frustratie bijna volledig was verdampt, plaats makend voor een duizelig gevoel dat hij zich sinds zijn afstuderen niet meer kon herinneren. Hij gaf haar een snelle glimlach die al te leip voelde op zijn gezicht.

“Kan ik iets voor je doen?” zei hij, en sloeg zich in gedachten voor het voorhoofd. Sukkel!

Nog steeds aarzelend antwoordde ze: “Ik vroeg me af… Ik hoorde je toevallig…” En toen, haastig achter elkaar: “Als je naar Orakl gaat, zou ik graag mee willen.”

Hij knipperde, niet zozeer omdat hij niet uit zijn woorden kon komen, maar meer omdat hij even helemaal zonder taal zat. Hij schopte zichzelf tegen zijn enkel om zijn tong weer aan de praat te krijgen, maar toen hij zijn mond opende wist hij nog niet wat hij ging zeggen.

“Ja. Eh, tuurlijk. Waarom niet.” En na wat denkwerk: “Hoezo?”

Ze hield haar Gen4 weer omhoog. Ze hield zijn ogen nog steeds gevangen in haar blik, en het voelde alsof ze samen in een bel stonden, die niet zozeer de drukte en lawaai om hen heen uitsloot als daardoor werd gevormd.

×